Wadanog!

Check, check, checkedieckeck, check het uit
Deze pimpmodderfokker komt droog als beschuit
En serveert zijn besluit gekruid op de tafel
Mc’s zijn zo oppervlakkig dat ik ze op een seconde ontrafel
Jouw afgevreten suikerwafel is niets tegen mijn zeven gangen
Maaltijd waarmee ik je smaakpapillen zal behangen
Opgesloten en gevangen tussen je jaloezie en haat
Opdat je weet dat ik strak zit en zeg waar het op slaat
Ik ben de rode prikkeldraad door de ABN-geschiedenis
Vervelend insect, ik weet best wel wat insecticide is
Ik zag andere hun stijl aanpassen en veranderen
Want wie draait hier het langst mee en represent Vlaanderen
Dus denk maar twee keer na voor dat ge denkt dat ge de man zijt
Ge moet niet komen fronten want ge bent niet hoog maar laag-tij
En dus zeker geen partij wegens te dom en te log
En zelfs als ge ooit lenig wordt, wa wa wat dan nog?

Wa, wa, wadanog
Wa, wa, wa, wadanog
Wa, wa, wadanog
Wadanog, wadanog

Wa, wa, wat dan nog, wa gaat ge uitpakken
Dan zult ge vlug als een mug tegen de ruit plakken
Keddaasch, wakka, platte uitgespreide ingewanden
Ik brandmerk je geest met machtig krachtig ingebrande
Zinnen die spinnen en natollen in je bewustzijn
Laat u draaien als migraine, jongen ge moogt gerust zijn
Dat we niet uitgeblust zijn, maar brandend als maagzuur
Ge weet dat ik laag vuur, geen ontsnappen aan mijn munitie
En klets en schets met raps verhalen in een verbale compositie
Met zwaar gespierde condities tongspieren afgetraind
En het rijmkade met het meest groffe fatcap afgelijnd
Ge voelt dat ge verdwijnt, hokus pokus foetsjie
’T is die verbale geniale kale met dat brilleke van gucci
en gij bent een pussy als musti, dus wat wilt ge bereiken
’T is tijd om te bukken want de seriewoordenaar gaat over lijken

Wa, wa, wadanog
Wa, wa, wa, wadanog
Wa, wa, wadanog
Wadanog, wadanog

Ik kom direct correct na de mic’s zijn gecheckt
Met vernietigende gevolgen als het broeikaseffect
Taalarchitect met zelfrespect en rijmbouwplannen
We gaan diep als kikvorsmannen en een oceaan vol cryptogrammen
Kleerscheuren, schrammen en gebroken vlotten
Ik laat u in mijn kerkers rotten, ik had nog nooit van u gehoord
Ge stoefte:”yo, ik rijm als een trein”, maar ge bent zojuist ontspoord
Ik vermoord als ik verwoord een begrafenis of crematie
Dat is de keuze die ge hebt, geloof maar niet in reïncarnatie
‘T is over en uit, en valt niets in de pap te brokken
Met de klik komen fokken, dat is dus met uw leven gokken
We hebben geen eierstokken, maar zijn bevrucht met talent
Een battle met ons noemt men het laatste sacrament
Ge weet het toch, ge komt niet verder met bedrog
En wilt u verlies niet toefeven, en wa wa danog

Wa, wa, wadanog
Wa, wa, wa, wadanog
Wa, wa, wadanog
Wadanog, wadanog