Dichttank

Welkom, kom nier te dicht, maar volg wel mijn dichttank
Zie hoe ik je leid naar het licht door deze tekstuele mistbank
Bruisend als frisdrank borrelen de gedachten
Ik schiet raak met beeldspraak, die de pijn kan verzachten
Met mijn pen slachtte ik nachten en schiep uit het niks
Voor de luisteraar een parallelle wereld net als de Matrix
Hier hang ik aan mijn crucifix, maar ik doe nooit uit de hoogte
Al ben ik de druppel op je tong in deze creatieve droogte
De woorden die ik oogstte, letters die ik had gezaaid
Van het blad gemaaid en door mijn tong verdraaid
Jouw leugens verfraaid en tot de waarheid omgewrongen
Door de inhoud van mijn longen op het juiste pad gedwongen
Mee op de tank gesprongen voor de inhoud zal ontploffen
Want tussen wat ik zeg vind je de juiste voedingstoffen
Je brein heeft honger, maar je hoort het niet schreeuwen
Dus ik gooi parels voor de zwijnen en de zwijnen voor de leeuwen

Strijd nu even mee in deze dichttank
Rijd naar waarheid door deze tekstuele mistbank

Ik splijt een oceaan van spraakwater net als Mozes
En leid je door de krater van dit creatief proces
Naar het beloofde land van verstand en kwaliteit
Voel hoe je word bevrijd als de waarheid in je boeien snijdt
En de tijd slijt in strijd met de zonde
Wat je zocht in de eeuwigheid werd gevonden in een seconde
Niet langer gekweld en gekneld, maar anders ingesteld
Zolang je de sporen volgt over heel het slagveld
Puur poëtisch geweld verteld in de vuurlinie
De meester van de ceremonie schiet scherp met zijn opinie
En torpedeert je hersens en laat heel der zinnen zinken
De logische linken die verdrinken als ik een blad zit te verminken
Echo’s die weerklinken houden je nachten uit je slaap
Omdat ik de beelden die ik schaap in de holte van je schedel schraap
De ridder en zijn schildknaap, de dichter en zijn tank
Letters op het blad, kepernagels in de plank

Strijd nu even mee in deze dichttank
Rijd naar waarheid door deze tekstuele mistbank

Mijn gestoorde woordentwist laat je verdwalen in de mist
Zoals de antikrist door de exorcist word je uitgedreven en gewist
Met een bijbelse parabel, misleidend en miserabel
Want ik laat u crashe net als de toren van Babel
En zaai Babylonische spraakverwarring onder hen die niet luisteren
Maak ogen glazig en wazig, laat gericht zich verduisteren
En presenteer zo een juistere visie over het zijn
Volg de lijn van je onderbewustzijn door het dikke rookgordijn
Van de realiteit niet afhankelijk, want wat bestaat is vergankelijk
Maar de dichttank rijdt eeuwig en voor wie volgt, toegankelijk
Dus volg aanhankelijk en je zult nooit meer verdwalen
In de kerkers van je ziel tussen de meest duistere verhalen
Je zocht en vocht mee op deze creatieve kruistocht
Waarin je werd verkocht met hartstocht en traanvocht
Het geluid van angst en achterdocht. Een druppelende klank
Van tranen die tikken op het pantser van de dichttank